เรื่องเด่น ทำทานเล็กๆน้อยๆ

ทำทานเล็กๆน้อยๆ

ผู้ถาม : หลวงพ่อครับ คือสงสัยว่าคนที่ทำทานก็ดี รักษาศีลก็ดี แต่ว่าทำเล็กๆน้อยๆ แต่ก็ทำเป็นประจำ ทำจำนวนไม่มากตามมีตามเกิด ที่น่าประหลาดก็คือความดีทำเป็นประจำ แต่มาฝึกมโนมยิทธิไม่ได้สักที ตั้งใจจะไปนิพพานในชาตินี้ กระผมคงไม่มีโอกาสไปได้แน่ เพราะไม่ได้มโนมยิทธิ ขอให้หลวงพ่อช่วยให้กำลังใจหน่อยเถิดขอรับ ?

(เอ๊ะ ถามเรื่องทานกับศีล แต่วกเข้ามโนมยิทธิ ไม่เป็นไรนะ)

หลวงพ่อ : การไปนิพพานนี่นะ มโนมยิทธิเป็นหมวดที่ 3 ที่เรียกว่า "ฉฬภิญโญ"

ไปนิพพานจริงๆเขาไปได้ทั้ง 4 หมวดนั่นแหละ สุกขวิปัสสโกก็ไปได้ เตวิชโชก็ไปได้ ฉฬภิญโญก็ไปได้ ปฏิสัมภิทัปปัตโตก็ไปได้ ได้เหมือนกัน คนที่เขาไม่ได้มโนมยิทธิ เขาไม่ได้อภิญญาเขาสามารถไปได้เยอะแยะไป มันขึ้นอยู่กับกำลังใจที่ตัดกิเลส อย่างหลวงพ่อวัดพระพุทธบาทตากผ้า ท่านบอก "ขณิกนิพพาน"

ทีแรกฉันสงสัย นิพพานก็ต้องนิพพานกันเลยใช่ไหม นิพพานประเดี่ยวเดียวเป็นยังไง ได้อ่านๆไปก็เกิดมีความเข้าใจ ไอ้คำว่า "นิพ" แปลว่า ดับ เวลานั้นจิตดับกิเลสชั่วคราว ผู้ที่ฝึกมโนมยิทธินี่ ผู้ที่ไปนิพพานได้เวลานั้นไม่มีกิเลส เวลากลับมากิเลสโดดเกาะคอใหม่ พอจะไปอีกทีก็วางกิเลสสักประเดี๋ยว เขาเรียกว่า "ขณิกนิพพาน"

ผู้ถาม : อย่างนี้ก็มีสิทธิไปได้

หลวงพ่อ : ก็มีสิทธิไป คือว่าการจะถึงนิพพานได้ก็เพราะอาศัยการตัดกิเลสเฉพาะเวลาเฉพาะเวลานั้น ถ้ากิเลสสงบเราก็เข้าถึงได้ ถ้ากิเลสเกาะใจก็หล่นนี่ อย่างที่เขานั่งๆเขาตัดได้นะอย่าลืม

อย่างการบำเพ็ญทานต้องสละทรัพย์ นั่นเขาตัดความโลภไปชั้นหนึ่งนะ ตัดทีละชั้นสองชั้น ศีลก็ตัดโทสะความโกรธ อย่างนี้เขาไม่ถือว่าเล็กน้อย เขาถือว่าเรื่องใหญ่นะ

ผู้ถาม : แต่บางคนเขาหาว่าเล็กน้อย

หลวงพ่อ : ก็พระพุทธเจ้าท่านว่าใหญ่ ฉันว่าน้อยก็ลงอเวจี เพราะท่านบอกว่า "ถ้าหากทานบารมีเต็ม อย่างอื่นก็เต็มหมด"

ท่านให้แนะนำเรื่องทานบารมี ทีนี้ทานบารมีไม่จำเป็นต้องทุ่มเท ทำเท่าที่จะทำได้ ถ้ายังไม่มีโอกาส จิตคิดว่าจะทำมีอยู่ อย่างนี้ใช้ได้เป็น "จาคานุสสติ"

(จากธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 99 พฤษภาคม 2532 หน้า 17-18)

https://palungjit.org/threads/นานาเรื่องราวหลวงพ่อพระราชพรหมยาน.538477/page-583

*** การเผยแพร่ธรรมเป็นเรื่องดีนะครับ แต่ท่านที่เข้ามาคัดลอกธรรมตามกระทู้ต่างๆในเวบนี้หรือเวบอื่นๆแล้วนำไปลงในเพจในเวบสื่อสิ่งพิมพ์ออนไลน์ที่ท่านทำงานอยู่เพื่องานในอาชีพของท่าน

กรุณามีมารยาทในการให้เครดิตแหล่งที่คุณคัดลอกมาด้วย

ถ้าไม่คุณก็ไปหาอ่านธรรมในหนังสือหลวงพ่อแล้วคัดลอกพิมพ์ด้วยตัวท่านเองแล้วนำไปลงในสื่อสิ่งพิมพ์ของท่านเอง