สติปัฏฐานสี่ตามแนววิชชาธรรมกาย

- คติธรรมจากหลวงปู่วัดปากน้ำ
ถึงหลวงพ่อฤาษีลิงดำ.
การตั้งใจไว้เพื่อนิพพานนี่
ผมเคยถามหลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ เรียกว่า หลวงพ่อสด ก็แล้วกัน
วันนั้นผมไปหาท่าน ท่านยังไม่ได้เป็นพระครู ยังไม่ได้เป็นเจ้าคุณ เมื่อท่านเป็นแล้ว ท่านก็บอกว่า เขาเอาหัวโขนมาตั้งให้ มาสวมให้ แต่ฉันจะไม่เต้นไปตามจังหวะโขน ฉันจะเต้นไปตามปกติของฉันตามเดิม พระองค์นี้น่ารักมาก ผมนับถือท่านมาก
ท่านเคยบอกว่า ควรจะหวังพระนิพพาน ผมก็ถามว่า คนอย่างกระผมจะไปนิพพานกับเขาได้หรือครับ
ท่านก็บอกว่า เราตั้งใจไว้ก่อน เหมือนคนขึ้นยอดไม้ เธอขึ้นต้นไม้ ตั้งใจ เราจะขึ้นให้สุดยอด ถ้าบังเอิญ เราตั้งใจขึ้นสุดยอด แรงมันไปไม่ถึง มันก็ต้องไปถึงกิ่งใดกิ่งหนึ่งเป็นที่พักจนได้ ถ้าเราตั้งใจต่ำ ดีไม่ดีมันขึ้นไม่ถึงเลย
ท่านบอกว่า
หวังนิพพานก็เช่นเดียวกัน ถ้ากำลังอย่างอ่อนก็ไปค้างที่สวรรค์ได้ กำลังอย่างกลางก็ไปค้างที่พรหม ถ้าเราเกิดจิตไม่นิยมมนุษย์โลก เทวโลก และพรหมโลก หรือไม่นิยมร่างกายด้วยความจริงใจ เราก็ไปนิพพาน
คติของหลวงพ่อสดนี้ดีมาก
ขอบรรดาท่านพุทธบริษัท และญาติโยมทั้งหลาย พยายามปฏิบัติตามไว้เถอะ ตัวท่านตาย แต่ความดีของท่านยังไม่ตาย ผมยอมรับนับถือองค์นี้ท่านดีจริงๆ วิชชาความรู้นี้ผมก็เรียนกับท่านไว้เย้อะ ที่นำมาใช้นี่ ก็เอาของท่านมาใช้เย้อะเหมือนกัน ท่านก็บอกเป็นของพระพุทธเจ้า ไม่ใช่ของท่าน ท่านค้นคว้าเอามา เป็นพระองค์แรกที่ทำให้คนมีความเข้าใจเรื่องสวรรค์ เรื่องนรก ได้ชัดแจ้งแจ่มใส และเรื่องนิพพานด้วย.
_____________
เทศนาธรรมจาก
พระราชพรหมยาน
หลวงพ่อวีระ ถาวโร
(หลวงพ่อฤาษีลิงดำ)
_____________
ที่มา
จากหนังสือมโนมยิทธิและประวัติของฉัน
หลวงพ่อพระราชพรหมยาน
หน้า ๑๑๔-๑๑๕
_____________
เพจอมตวัชรวจีหลวงป๋า.

 

ที่มา https://www.youtube.com/@user-go9mt4iw5e

 

เชิญร่วมปฏิบัติภาวนาธรรม ประพฤติเนกขัมม์ และปฏิบัติศีลจารี ระหว่างวันที่ ๑๔ - ๒๐ ตุลาคม นี้
.
#วัดป่าวิสุทธิคุณ ได้จัดโครงการอบรมพระกัมมัฏฐาน ตามแนวสติปัฏฐาน ๔ ที่พระเดชพระคุณ หลวงพ่อวัดปากน้ำ พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ได้ปฏิบัติค้นพบ เข้าถึง รู้-เห็น และเป็น แล้วได้ถ่ายทอดสั่งสอนไว้
.
ท่านใดมีความสนใจการศึกษาสัมมาปฏิบัติ สามารถเข้าร่วมอบรมพระกัมมัฏฐานได้ โดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายแต่ประการใด
.
#สร้างพระในใจคน #สร้างคนรักษาธรรม

 

วันนี้วันพระ ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือนสิบ(๑๐) ปีเถาะ
วันคล้ายวันบรรลุธรรมหลวงพ่อสดวัดปากน้ำพระมงคลเทพมุนี ๑๐๖ ปี วิชชาธรรมกาย


ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๐ ครบ ๑๐๖ ปี #วันหลวงปู่สดบรรลุธรรมกาย (พ.ศ. ๒๔๖๐ - ๒๕๖๖) ปีนี้ตรงกับวันที่ ๒๙ กันยายน พ.ศ. ๒๕๖๖
#พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) #หลวงพ่อวัดปากน้ำ ท่านได้ เขียนบันทึกเหตุการณ์วันบรรลุธรรมกาย ไว้ในอัตชีวประวัติของท่านว่า .....
"... ในพรรษาที่ ๑๑ เมื่อหยุดต่อการเรียนปริยัติแล้วก็เริ่มทำจริงจังในทางปฏิบัติ ก็คิดว่าในวัดพระเชตุพนนี้ ในอุโบสถก็ดีมีบริเวณกว้างขวางดีมาก เป็นสถานที่ที่ควรทำภาวนามาก แต่มาหวนระลึกถึงอุปการคุณของวัดบางคูเวียง (คือวัดโบสถ์บน บางคูเวียง) ในคลองบางกอกน้อย เจ้าอธิการชุ่มได้ถวายมูลกัจจายน์แลคัมภีย์พระธรรมบทให้ ในตอนเล่าเรียนปริยัตินั้นก็มีอุปการคุณอยู่มาก ควรไปจำพรรษา แล้วจะได้แสดงธรรมแจกแก่ภิกษุ สามเณร อุบาสก อุบาสิกา เป็นบรรณาการต่ออุปการคุณแก่วัดนั้น จึงได้กราบลาเจ้าคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์ (เข้ม) เจ้าอาวาสวัดพระเชตุพนไปจำพรรษาวัดบางคูเวียง ในพรรษาที่ ๑๒ แต่พอได้กึ่งพรรษาก็มาหวนระลึกขึ้นว่า ในเมื่อเราตั้งใจจริง ๆ ในการบวช จำเดิมอายุสิบเก้า (๑๙) เราได้ปฏิญาณตนบวชจนตาย ขออย่าให้เราตายในระหว่างก่อนบวช บัดนี้ก็ได้บอกลามาถึง ๑๕ พรรษา ย่างเข้าพรรษานี้แล้ว ก็พอแก่ความประสงค์ของเราแล้ว บัดนี้ของจริงที่พระพุทธเจ้าท่านรู้ท่านเห็น เราก็ยังไม่ได้บรรลุ ยังไม่รู้ไม่เห็นสมควรแล้วที่จะต้องกระทำอย่างจริงจัง
เมื่อตกลงในได้ดังนี้แล้ว วันนั้นเป็นวันกลางเดือน ๑๐ ก็เริ่มเข้าโรงอุโบสถแต่เวลาเย็น ตั้งสัจจาธิษฐานแน่นอนลงไปว่า ถ้าเรานั่งลงไปครั้งนี้ไม่เห็นธรรมที่พระพุทธเจ้าต้องการเป็นอันไม่ลุกจากที่นี้จนหมดชีวิต เมื่อตั้งจิตมั่นลงไปแล้วก็เริ่มปรารภนั่ง จึงได้แสดงความอ้อนวอนแด่พระพุทธเจ้าว่า
" ขอพระองค์ได้ทรงกรุณาโปรดข้าพระพุทธเจ้าทรงประทานธรรมที่พระองค์ได้ตรัสรู้อย่างน้อยที่สุดแลง่ายที่สุดที่พระองค์ได้ทรงรู้แล้วแด่ข้าพระพุทธเจ้า ถ้าข้าพระพุทธเจ้ารู้ธรรมของพระองค์แล้วเป็นโทษแก่ศาสนาของพระองค์แล้ว ขอพระองค์อย่าทรงพระราชทานเลย ถ้าเป็นคุณแก่ศาสนาของพระองค์แล้ว ขอพระองค์ได้ทรงพระกรุณาโปรด พระราชทานแด่ข้าพระองค์ ข้าพระองค์รับเป็นทนายศาสนา ในศาสนาของพระองค์จนตลอดชีวิต "
แต่พออ้อนวอนเสร็จแล้ว ก็เริ่มปรารภเข้าที่นั่งสมาธิต่อไป มานึกถึงมดคี่ที่ตามช่องของแผ่นหินที่ยาว ๆ แลบนแผ่นหินบ้าง ไต่ไปมาอยู่บ้างแต่ไม่มากนัก จึงหยิบเอาขวดน้ำมันก๊าดมา เอานิ้วจุกเข้าที่ปาดขวด แล้วตะแคงขวดให้เปียกนิ้วเข้าแล้วเอามาลากเป็นทางให้รอบตัวจะได้กันไม่ให้มาทำอันตรายในเวลานั่งลงไปแล้ว
แต่พอทางนิ้วที่เปียกน้ำมันนั้นไม่ทันถึงครึ่งของวงตัวที่นั่ง ความคิดอันหนึ่งเกิดขึ้นว่า ชีวิตสละได้แต่ทำไมยังกลัวมดคี่อยู่เล่า ก็นึกอายตัวเองขึ้นมาเลยวางขวดน้ำมันเข้าที่เลยในเดี๋ยวนั้น ประมาณครึ่งหรือค่อนคืนไม่มีนาฬิกาไม่แน่ ก็เห็นผังของความจริงของพระพุทธเจ้า ซึ่งมีอยู่ในหนังสือธรรมกายที่คุณพระทิพย์ปริญญาเรียบเรียงพิมพ์แจกไปแล้วนั้น ในขณะนั้นก็มาปริวิตกว่าคัมภีร์โรจายัง ธรรมเป็นของลึกถึงเพียงนี้ ใครจะไปคิดคาดคะเนเอาไว้ พ้นวิสัยของความตรึกนึกคิด ถ้ายังตรึกนึกคิดอยู่ก็เข้าไม่ถึง
ที่จะเข้าถึงต้องทำให้รู้ตรึก รู้นึก รู้คิดนั้น หยุดเป็นจุดเดียวกัน แต่พอหยุดก็ดับ แต่พอดับแล้วก็เกิด ถ้าไม่ดับแล้วไม่เกิด ตรองดูเถิดท่านทั้งหลาย นี้เป็นของจริง หัวต่อมีเป็นอยู่ตรงนี้ ถ้าไม่ถูกส่วนดังนี้ก็ไม่มี ไม่เป็นเด็ดขาด วิตกอยู่ดังนี้สักครู่ใหญ่ ๆ ก็กลัวว่าความมีความเป็นนั้นจะเลือนไปเสีย จึงเข้าที่ต่อไปใหม่ ราวสัก ๓๐ นาที ก็เห็นวัดบางปลาปรากฏเหมือนตัวเองไปอยู่ที่วัดนั้น
แต่พอชัดดีก็รู้สึกตัวขึ้นมา จึงมีความรู้สึกขึ้นมาว่าจะมีผู้รู้เห็นได้ยากนั้นในวัดบางปลานี้ จะต้องมีผู้รู้ผู้เห็นได้แน่นอนจึงมาปรากฏขึ้นบัดนี้ ต่อแต่นั้นมาก็คำนึงที่ไปสอนที่วัดนั้นอยู่เรื่อย ๆ มา จนถึงออกพรรษารับกฐินแล้ว ก็ลาสมภารวัดบางคูเวียงไปสอนที่วัดบางปลา ราว ๔ เดือน มีพระทำเป็น ๓ รูป คฤหัสถ์ ๔ คน นี้ เริ่มต้นแผ่ธรรมกายของจริงที่แสวงหาได้มาจริงปรากฏอยู่จนบัดนี้ ..."



อัตชีวประวัติ
#พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร)
#หลวงพ่อวัดปากน้ำ
พระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี (เป็นผู้บันทึกเอง)
ลงพิมพ์ใน นิตยสารมงคลสารปีที่ ๑ เล่ม ๑
๑ กันยายน พ.ศ. ๒๕๐๗, หน้า ๔-๖ และ ๒๐

 

#สังขาร
ปุญญาภิสังขาร สังขารตบแต่งให้เกิดเป็นบุญชั้นมนุษย์นี้ ในชมพูทวีป แสนโกฏิจักรวาลอนันตจักรวาล มนุษย์มีมากน้อยเท่าไรอยู่ในปุญญาภิสังขารทั้งนั้น ส่วนทิพย์ กายโอปปาติกะ กำเนิดเกิดเป็นกายทิพย์ในชั้นจาตุมหาราช ดาวดึงส์สา ยามา ดุสิตา นิมมานรดี ปรนิมมิตวสวัตตี สวรรค์ ๖ ชั้นนี้เรียกว่า ปุญญาภิสังขาร สังขารอันบุญตบแต่งทั้งนั้น
รูปพรหมอีก ๑๖ ชั้น พรหมปาริสัชชา พรหมปุโรหิตา มหาพรหมา ปริตตาภา อัปปมาณาภา อาภัสสรา ปริตตสุภา อัปปมาณสุภา สุภกิณหา อสัญญีสัตตา #พระมงคลเทพมุนี #หลวงพ่อสดวัดปากน้ำ #หลวงปู่สดวัดปากน้ำ #วิชชาธรรมกาย #สมาธิ #วิปัสสนา #กัมมัฏฐาน #ธรรมกาย #บุญ #ทำบุญ #พระธรรมเทศนา #ปฏิบัติธรรม
เครดิต คุณ Racha Limsilar





--------------------------------

ที่มา https://web.facebook.com/pageDhammakaya

 

#เมื่อครั้งที่คณะหลวงป๋าและลูกศิษย์ไปกราบหลวงปู่เทสก์
หลวงปู่เทสก์ เทสรํสี ได้พูดว่า
"ท่านองค์นี้คือพระอาจารย์มหาเสริมชัย เป็นผู้บรรยายเรื่องพระนิพพานธาตุ
บรรยายได้ดีอยากฟังมานาน
มีเหตุผลดี "

พระอาจารย์มหาเสริมชัย พนมมือรับและกล่าวเรียนเพิ่มว่า "ภายหลังกระผมได้รวบรวมจัดทำเป็นเล่มขึ้นชื่อว่านิพพาน ๓ นัย”
หลวงปู่เทสก์มีเสียงหัวเราะอยู่ในลำคอ ท่านอมยิ้มน้อย ๆ และพยักหน้ารับทราบ เสียงหัวเราะอย่างอารมณ์ดีเล็ดลอดออกมาเบา ๆ ก่อนที่ท่านจะได้กล่าวต่อไปว่า
"ของผมมันเป็นเรื่องเล่า มันไม่เป็นวิชาการ”
เพียงเท่านี้ก็เป็นที่ซาบซึ้งแก่คณะที่เข้ากราบนมัสการท่านเป็นอย่างยิ่ง
ก่อนกราบนมัสการลา พระอาจารย์มหาเสริมชัยยังได้ขออนุญาต ถวายนวดเท้าหลวงปู่เป็นศิริมงคลอีกด้วย

*************************************



ธรรมกายที่บรรลุพระอรหัตผลแล้ว คือพระนิพพานจึงไม่เป็นอนัตตาแน่ ๆ พระอรหันต์ที่ดับขันธ์เข้าสู่ปรินิพพานก็ไม่สูญสิ้น
ธรรมกายที่บรรลุพระอรหัตผล คือพระนิพพานของท่าน ยังคงสถิตยั่งยืนเป็นอมตธรรมอยู่ในอายตนนิพพาน พระพุทธองค์จึง ได้ทรงแสดงธรรมเป็นนัยไว้ในนิพพานสูตรที่ ๓ ว่า
อตฺถิ ภิกฺขเว อชาตํ อภูตํ อกตํ อสงฺขตํ ฯลฯ…
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมชาติที่ไม่เกิดแล้วไม่เป็นแล้ว อันปัจจัยกระทำไม่ได้แล้ว ปรุงแต่งไม่ได้แล้ว มีอยู่ ฯลฯ
และว่า อตฺถิ ภิกฺขเว ตทายตนํ
ดูกรภิกษุทั้งหลายอายตน (อายตนนิพพาน) นั้นมีอยู่
ผู้ที่ไม่รู้จักธรรมกายหรือพรหมกาย (ไม่ใช่รูปพรหม) ที่บรรลุพระอรหัตผลแล้ว ก็ไม่รู้จักพระพุทธเจ้าหรือพระตถาคตหรือพระอรหันต์องค์จริง
ก็มักทึกทักเอาว่าพระพุทธเจ้าพระอรหันต์ เมื่อท่านตายแล้วคือเบญจขันธ์แตกทำลายแล้ว ก็สูญสิ้นไม่มีอะไรอีก เพราะมุ่งพิจารณาแต่เบญจขันธ์ว่า
เมื่อบรรลุพระนิพพานโดยสภาวะแล้วก็ไม่เห็นมีอะไรอีกด้วย ว่าเบญจขันธ์นั้นเป็นอนัตตา เป็นสภาพมิใช่ตัวตน เป็นสภาพว่างเปล่าเห็นสภาวะนิพพาน แต่เพียงเท่านี้ก็สรุปลงเอยว่า พระนิพพานเป็นอนัตตาซึ่งอันตรายมาก
ธรรมกายที่บรรลุพระอรหัตผลแล้วคือพระนิพพานไม่เป็นอนัตตา แต่กลับเป็นสภาวะธรรมที่เที่ยง
เป็นบรมสุขและยั่งยืน เป็นอมตธรรม
เป็นอายตนะที่สามารถจะสัมผัสได้ ด้วยอายตนะที่ละเอียดเสมอกัน คือธรรมกายที่สุดละเอียดนั้นเอง
และว่าพระพุทธเจ้าพระอรหันต์เจ้าทั้งหลาย ที่ดับขัน์ธ ปรินิพพานแล้วไม่สูญสิ้นแน่นอน ที่สุดธรรมกายของพระอรหัตของท่าน ชื่อว่าพระนิพพานนั้น สถิตยั่งยืน อยู่ในอายตนนิพพาน ซึ่งมิใช่สถานที่ใด ๆ ในภพ ๓ นี้ไม่จุติ ไม่มีภพชาติไม่มีความเกิดใหม่อีก ไม่มีความเสื่อมเป็นสภาพธรรมที่เที่ยง (นิจจํ)
เป็นบรมสุข เป็นอมตธรรม นี่แหละที่พระพุทธองค์ได้ทรงแสดงไว้ในนิพพานสูตรที่ ๓ ว่า
“ ดูกรภิกษุทั้งหลาย
ธรรมที่ไม่เกิดแล้วไม่เป็นแล้ว อันปัจจัยกระทำไม่ได้แล้วปรุงแต่งไม่ได้แล้วมีอยู่
"ดูกรภิกษุทั้งหลาย
ถ้าธรรมที่ไม่เกิดแล้ว ไม่เป็นแล้ว
อันปัจจัยกระทำไม่ได้แล้วปรุงแต่งไม่ได้แล้ว
จะมีได้มีอยู่แล้วไซร้ การสลัดออกจากธรรมที่เกิดแล้วเป็นแล้ว อันปัจจัยกระทำได้แล้วปรุงแต่งแล้ว
จะไม่พึงปรากฏในโลก นี้เลย ฯลฯ
และว่า“ ธรรมนี้มีสภาพลึกเห็นได้ยาก
ตรัสรู้ตามได้ยาก เป็นธรรมสงบประณีตไม่อาจรู้ได้ด้วยการตรึกเป็นธรรมละเอียดเป็นธรรมอันบัณฑิตจะรู้ได้ "
#อาตมาขอยืนยันว่าวิสังขารธรรม ได้แก่ ธรรมกายที่บรรลุพระอรหัตผลแล้ว คือพระนิพพานไม่เป็นอนัตตาแน่นอน

#อาตมาขอยืนยันว่าวิสังขารธรรม ได้แก่ ธรรมกายที่บรรลุพระอรหัตผลแล้ว คือพระนิพพานไม่เป็นอนัตตาแน่นอน
พระเทพญานมงคล(หลวงป๋า)
อดีตเจ้าอาวาสวัดหลวงพ่อสดฯ จ.ราชบุรี


*******************************************
ที่มา
https://web.facebook.com/profile.php?id=100085321347242&locale=th_TH

 

. "... เวลานี้เราจะต้องการไปตามทางที่พระตถาคตเจ้าไปบ้าง เราไม่มีธรรมกาย เราไม่เห็นธรรมกาย เราจะเข้าทางไหน เราใช้กายมนุษย์นี่แหละ ที่เรียกว่า ใช้ใจของมนุษย์ก่อน กายมนุษย์เราต้องพร้อม เรียกว่ากายมนุษย์ละเอียด ถัดกายมนุษย์มา มีกายละเอียดอีกชั้นหนึ่ง เรียกว่ากายทิพย์ กายนี้อยู่ในท้องเป็นกายละเอียด เมื่อเข้าไปในกลางกำเนิดของกายมนุษย์ อยู่ที่กลางกำเนิดของกายมนุษย์ เจ้าของกายมนุษย์รู้ แต่ไม่รู้ว่าใจหยุด รู้ว่ากายหยุดเท่านั้น แต่ว่ามันไม่เห็น คือใจมนุษย์ละเอียดนั่นเอง หยุดนิ่งอยู่กลางกายมนุษย์ อย่าเขยื้อน หยุดนิ่ง เหมือนยังกับเสา ไม่ให้เขยื้อนละ เราก็รู้แต่เพียงว่ากายของเราหยุด แต่ที่จริง ใจเราหยุด ถ้าไม่หยุดเวลาใด ก็ไม่ถูกกลางเวลานั้น

พอหยุดเข้าแล้ว ต่อไปจะเห็นอะไร ถ้าหยุดถูกส่วนก็เห็นดวงใส เป็นดวงศีล ถ้าจะแยกออกก็เป็น สมฺมาวาจา สมฺมากมฺมนฺโต สมฺมาอาชีโว เป็นอริยมรรคเหล่านี้ พอเห็นเข้าเป็นดวงใส กายมนุษย์ก็หยุดนิ่งกลางสิ่งนั้น พอหยุดนิ่งถูกส่วนเข้า ละเอียดเข้าไป ๆ พอละเอียดหนัก ๆ เข้า ดวงใสนั้นก็ว่าง เห็นดวงสมาธิ ดวงสมาธินั้นเป็นเนื้อหนังของสมาธิ ถ้าจะแยกออกไปก็เป็น สมฺมาวายาโม สมฺมาสติ สมฺมาสมาธิ หยุดนิ่งให้ถูกส่วนละเอียดหนักเข้า ดวงสมาธิก็ว่างออกไป เห็นดวงปัญญา ดวงปัญญาเมื่อจะแยกออกก็เป็น สมฺมาทิฏฺฐิ สมฺมาสงฺกปฺโป เหล่านี้รวมเป็นอริยมรรคมีองค์ ๘ เมื่อหยุดนิ่งอยู่กลางดวงปัญญา ถูกส่วนเข้า ดวงปัญญาก็ว่างไป ๆ ส่วนกายมนุษย์ก็ละเอียดลงไป ๆ พอละเอียดถูกส่วนเข้าก็จะเห็นกายทิพย์ทีเดียว เมื่อเข้าถึงศีล สมาธิ ปัญญา ในกายมนุษย์ พอละเอียดถูกส่วนเข้าไปเห็นกายทิพย์ ต่อไปนี้หมด หน้าที่ของกายมนุษย์

ทีนี้เป็นหน้าที่ของกายทิพย์ต่อไป กายทิพย์ก็ต้องเอากายทิพย์ละเอียด ถ้าหยุดนิ่งอยู่กลางกำเนิดของกายทิพย์ หยุดนิ่งอยู่กลางกำเนิดอย่างนั้น เหมือนกับกายมนุษย์ที่ปฏิบัติมาข้างต้น พอถูกส่วนก็หยุดนิ่ง ๆ ก็จะเห็นดวงใส ดวงใสนั่นคือศีลในกายทิพย์
หยุดนิ่งอยู่กลางดวงศีลในกายทิพย์
กายทิพย์ก็ละเอียดลงไปเห็นดวงสมาธิ
หยุดนิ่งอยู่กลางดวงสมาธิในกายทิพย์
กายทิพย์ก็ละเอียดลงไปเห็นดวงปัญญา
หยุดนิ่งอยู่กลางดวงปัญญาอีก พอถูกส่วนเข้า
ดวงปัญญาก็ว่างลง เห็นกายรูปพรหม พอเข้าถึงกายรูปพรหม
หยุดนิ่งอยู่ในกายรูปพรหม อยู่กลางกำเนิดศูนย์กลางกายรูปพรหมละเอียด พอถูกส่วนเข้าก็เห็นดวงศีล
หยุดนิ่งอยู่กลางดวงศีล
ถูกส่วนเข้าก็เห็นดวงสมาธิ หยุดนิ่งอยู่กลางดวงสมาธิ
ถูกส่วนเข้าก็จะเห็นดวงปัญญา หยุดนิ่งอยู่กลางดวงปัญญา
ถูกส่วนเข้าก็เห็นกายอรูปพรหม ทีนี้หมดหน้าที่ของกายรูปพรหม

กายอรูปพรหม หยุดนิ่งอยู่ก็ถูกส่วนอีก
พอถูกส่วนเข้าก็เห็นดวงศีล หยุดนิ่งอยู่กลางดวงศีล
เห็นดวงสมาธิ หยุดนิ่งอยู่กลางดวงสมาธิ เห็นดวงปัญญา
หยุดนิ่งอยู่กลางดวงปัญญา พอถูกส่วนเข้าก็จะเห็นกายธรรม มีรูปเหมือนพระปฏิมา เกตุดอกบัวตูม หน้าตักไม่ถึง ๕ วา คือ หย่อน ๕ วา ยังไม่ใช่ธรรมกายชั้นพระอริยบุคคล เป็นเพียงโคตรภูบุคคล นี่แหละ เป็นธรรมกายตัวพระตถาคตละ

แต่ว่าที่มาจะถึงตัวพระตถาคตนี้ ต้องมาตามมรรคมีองค์ ๘ ประการ คือ สมฺมาทิฏฺฐิ สมฺมาสงฺกปฺโป สมฺมาวาจา สมฺมากมฺมนฺโต สมฺมาอาชีโว สมฺมาวายาโม สมฺมาสติ สมฺมาสมาธิ จึงมาถูกทางของพระตถาคตเจ้า ถ้าไม่มาทางกลางก็ไม่มาเห็นพระตถาคตเจ้า ถ้ามาเห็นได้ ก็ทางนี้ละ มาถึงกายธรรม เมื่อพระตถาคตในเบื้องต้นยืนยันรับเป็นพยานว่า จกฺขุกรณี มีความเห็นเป็นปกติ ญาณกรณี มีความรู้เป็นปกติ เพราะเหตุว่ากายมนุษย์เห็นไม่เป็นปกติ รู้ก็ไม่เป็นปกติ เพราะไม่มีญาณ กายมนุษย์ กายทิพย์ กายรูปพรหม กายอรูปพรหม ไม่มีญาณ ส่วนกายธรรมมีญาณ พูดถึงญาณ จกฺขุกรณี กระทำให้เห็นเป็นปกติ

กายมนุษย์เห็นไม่ปกติ คือเห็นอย่างไร ที่ถูกเห็นว่าไม่ถูก ที่ไม่ถูกเห็นว่าถูก อย่างใดไม่จริงเห็นว่าจริง อย่างใดจริงเห็นว่าไม่จริง ที่ไม่สวยไม่งามเห็นว่าสวยงาม ที่สวยงามเห็นว่าไม่สวยงาม ผิดกันอย่างนี้ กายทิพย์ กายรูปพรหม กายอรูปพรหมก็เช่นเดียวกัน

ส่วนกายธรรมไม่เห็นอย่างนั้น เห็นเป็นปกติ เห็นอย่างไรก็รู้อย่างนั้น เพราะว่ากายมนุษย์ กายทิพย์ กายรูปพรหม กายอรูปพรหม มีความเห็นไม่เป็นปกติ รู้ก็ไม่เป็นปกติ

ส่วนกายธรรมมีความเห็นเป็นปกติ รู้เป็นปกติ เห็นตลอดหมด รู้ด้วยญาณก็รู้ตลอดหมด ตรงกับความเห็นทุกอย่างไม่ต่างกัน เห็นตามถูก รู้ตามถูก สิ่งใดเป็นสุขก็เห็นว่าเป็นสุข กายธรรมเมื่อเข้าถึงแล้วสงบ เมื่อเป็นกายมนุษย์ กายทิพย์ กายรูปพรหม กายอรูปพรหม ไม่สงบ ฉะนั้นจะเรียกว่า “อุปสมาย” ไม่ได้ “อภิญฺญาย” กายมนุษย์ กายทิพย์ กายรูปพรหม กายอรูปพรหม จะรู้ยิ่งไม่ได้ กายธรรมรู้ยิ่งได้

ที่ว่ากายมนุษย์ กายทิพย์ กายรูปพรหม กายอรูปพรหม รู้ยิ่งไม่ได้ คือ รู้ไม่ชัด รู้เหมือนฟ้าแลบ ไม่ชัดเหมือนญาณ เมื่อมีญาณแล้ว รู้ชัดเหมือนกลางวัน อย่างนั้นเรียกว่า “อภิญฺญาย” เรียกว่า รู้ยิ่งจริง ยิ่งกว่ากายมนุษย์ ยิ่งกว่ากายทิพย์ ยิ่งกว่ากายรูปพรหม ยิ่งกว่ากายอรูปพรหม

“สมฺโพธาย” รู้พร้อม รู้พร้อม ทุกสิ่งทุกอย่าง รู้ตามจริงทุกสิ่ง รู้พร้อมเสร็จทุกสิ่ง ไม่มีสิ่งใดที่จะไม่รู้ เมื่อมีรู้เรียกว่า รู้ด้วยญาณของธรรมกาย นี้เรียกว่า “สมฺโพธาย” รู้พร้อม “นิพฺพานาย” เพื่อนิพพาน ไปเพื่อนิพพาน ธรรมกายนี้เข้าถึงแล้วไม่ไปที่อื่นดอก ในใจไปเพื่อนิพพานอย่างเดียว ไม่ไปที่อื่นเลย

นี่แหละจะได้ชื่อว่าถูกความประสงค์ของพระพุทธเจ้าพระอรหันต์ มาทางนี้เป็นทางของพระตถาคต ไม่แวะวกเข้าหนทางทั้ง ๒ คือ กามสุขัลลิกานุโยค การประกอบตนให้พัวพันด้วยกาม และ อัตตกิลมถานุโยค การประกอบความเหน็ดเหนื่อยแก่ตนเปล่า ข้อปฏิบัติเป็นกลางจริง เมื่อเรารู้จักของจริงอย่างนี้แล้ว ธรรมกายเป็นตัวพระตถาคตเจ้า

เรารู้จักอย่างนี้ เราจะต้องถึงพระตถาคตเจ้า เราจะต้องทำใจของตนให้หยุดเสมอ ให้ถูกส่วนเข้า พอหยุดถูกส่วนเข้า ก็เห็นดวงใส เราจะได้ชื่อว่าเป็นผู้ตั้งอยู่ในไตรสรณคมน์ คือ ยึดพระพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ เป็นที่พึ่ง

ธรรมกายนี้แหละเป็นตัวพุทธรัตนะ ละ นี่เรารู้จักพุทธรัตนะแล้ว รัตนะแปลว่ากระไร รัตนะแปลว่าแก้ว ธรรมกายใสแจ๋ว คือแก้วนั่นแหละ

เมื่อรู้จักพุทธรัตนะแล้ว ก็ต้องรู้จักธรรมรัตนะด้วย ธรรมรัตนะคือธรรมที่ทำให้เป็นธรรมกาย ใจที่หยุดนิ่งอยู่กลางกายที่เป็นกายมนุษย์ ทำให้เกิดกายทิพย์ ใจของกายทิพย์จะหยุดอยู่กลางกายทิพย์ ใจของกายรูปพรหมจะหยุดอยู่ในกลางกายรูปพรหม ใจของกายอรูปพรหมจะหยุดอยู่ในกลางกายอรูปพรหม ธรรมที่ทำให้เป็นธรรมกายก็เท่ากัน เหมือนเราส่องเงาหน้าไปปรากฏในกระจกเท่ากันทุกอย่าง หน้าตักธรรมกาย ๒๐ วา ดวงธรรมกลม รอบตัว ใส

ธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ กายทิพย์ กายรูปพรหม กายอรูปพรหม รวมเรียกว่า ธรรมรัตนะ ทั้งนั้น พระพุทธเจ้าตรัสรู้ไม่ไหว้ใคร ไหว้ธรรมดวงนี้เท่านั้น ธรรมที่ทำให้เป็นธรรมกายนั้น เรียกว่า ธรรมรัตนะ เราไม่ได้ธรรมดวงนั้น เราก็เป็นธรรมกายเป็นลูกพระตถาคตเจ้าไม่ได้ ไม่ได้ธรรมดวงนั้น กายทิพย์ก็เป็นไม่ได้ กายรูปพรหมก็เป็นไม่ได้ กายอรูปพรหม ก็เป็นไม่ได้ กายธรรมก็เป็นอยู่ไม่ได้ ..."

คัดลอกบางส่วนจาก
พระธรรมเทศนา เรื่อง โพธิปักขิยธรรมกถา: อริยอัฏฐังคิกมรรค
เทศนาในช่วงปี พุทธศักราช ๒๔๙๑
โดยพระเดชพระคุณ #พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร)
#หลวงพ่อวัดปากน้ำ

----------------------------

ที่มา https://web.facebook.com/LuangPuSodh

 

https://web.facebook.com/profile.ph...ZiV4iFHtQ1nZCdDZDDb3Vl7PndeykxtA&__tn__=-UC*F

 

cr. https://www.youtube.com/@mongkoldhamma

 

ที่มา https://www.youtube.com/@user-bf9cu5hc8r

 

ที่มา https://www.youtube.com/@mongkoldhamma