สะสมคำทำนายทุกท่านเมตตาบอก สงครามใหญ่ใช้นิวเครียร์มาก่อนภัยธรรมชาติใหญ่สึนามิ

บันทึกไว้ดูว่าจะจริงไหม
คัดลอกของเค้ามาอีกที่
เล่าเป็นนิทาน...จะได้ปลอดภัยทุกคน
ช่วงหลายปี จะมีคำเตือนจากผู้รู้ ทางญานทัศนะ ทางวิทยาศาสตร์.ว่าจะเกิดภัยพิบัติ น้ำท่วมโลก..และมหันตภัยร้ายแรงอื่นๆ..ว่าจะเกิดในปี..นั้น..ปีโน้น...พอถึงเวลาก็ไม่เกิด..จึงทำให้คำทำนายคลายความขลัง..หลายคนจึงไม่สนใจฟังอีก..เพราะ..มันเลื่อนแล้ว..เลื่อนอีก..(ดุจคดีความ..ตัดสินแล้ว..ยังต้องขึ้นถึง3ศาล.เลื่อนเวลา)..เพราะ.กรรมดีกรรมขาว.ทำให้..กรรมดำ..กรรมร้อน เย็นลง..กรรมมวลรวม..ย่อมกระทบต่อส่วนรวม..ใจร้อน กิเลสร้อน.ธาตุร้อน โลกรัอน..เป็นปัจจัยให้เกิดคความแปรปรวนแห่งโลกธาตุ..
**ข้าพเจ้า.ขอเล่า**นิทานเรื่องหนึ่ง..ไม่นานมานี้...เรื่องมีอยู่ว่า..
...เด็กคนหนึ่ง..อยากรู้ว่า..ที่ว่าน้ำจะท่วมโลก..มันเป็นยังไงนะ..จึงขึ้นไปข้างบนสุดในท้องฟ้า..ได้ยินเสียงจากท้องฟ้าพูดว่า...
“มันเลื่อนไม่ได้อีกแล้วนะ..อีก2 ปี (ปลายปี65-ต้น ปี66)..น้ำจะมากท่วมแบบไม่เคยเห็นมาก่อน”..
เด็กนึกตาม...แล้วข้างบนทำภาพให้ดู..ตรงภูเขาน้ำแข็งทั้งขั้วโลกเหนือ และ ใต้..มันระเบิดขึ้นมา..ดุจหลุมน้ำพุ...หลุมหนึ่งประมาณ 5 วา..มันระเบิดหลายๆหลุมมากมาย ดุจการจุดพลุ..แต่เป็นน้ำพุน้ำแข็งทะยานขึ้นท้องฟ้า...เสียงดังสนั่น...แล้วธารน้ำแข็ง..มันไหลลงสู่ทะเลอย่างมโหฬาร...
..แล้วมีภาพสงครามใหญ่..ลูกไฟจากมหาอำนาจ..ตัวย่อ..”อ”..กับ “จ”.พุ่งโจมตีกัน..(เหตร์การณ์เกิดก่อนใกล้เคียงกลับน้ำท่วมใหญ่)..ทีนี้..ประทศ “ท”.ที่เรารัก..มีพันธะ..ต้องให้ ประเทศ”อ”..ตั้งฐานยิงลูกยักษ์..มาขอตั้งตรง สนามบิน”..อู่.....แถวชล..แล้วลูกไฟก็ยิงขึ้นไปต้าน..ลูกไฟ..จาก ประเทศ.”จ”..
..เด็กยังไม่เชื่อในภาพนั้น...จนมีครูโลกทิพย์(ละสังขารไปแล้ว)..พากายทิพย์ของเด็กไปดู..ภาพของโลก.จากเบื้องบน..มีแต่น้ำๆๆ...เมื่อลงมาดูใกล้ๆ..เจาะลึกที่เมืองฟ้าอมร...เหลือไม่กี่จุดที่เหนือพื้นน้ำ..ที่เหลือ..อยู่ใต้น้ำ..(ทะเล)..แล้วครูโลกทิพย์พาไปดูที่วัดดังแถวภาคกลาง..ที่มีลูกศิษย์มากมาย..มีอภิญญา..** แม้แต่วิหาร.....ยังมิดหลังคา..(ส่วนจังหวัดใกล้เคียงที่ต่อจาก เมืองฟ้าอมร..ไม่ต้องพูดถึง)..
..ท่านยังพาเด็กคนนี้..ไปที่ด้ามขวาน..ด้ามขวานมันหายไปมีแต่น้ำ...เมื่อลอยตัวมาดู..เมืองเพชรพลอย..ตะวันออก..อำเภอที่ติดชายฝั่ง...ลามมาถึงเมือง...มีแต่น้ำ..และ..น้ำ..มิดหลังคา..หลังจากน้ำท่วมแล้ว..ส่วนเหนือ อีสาน ตอนบน..มีน้ำไหลมาจาก ประเทศ “จ”...มาสมทบ...มันอยู่อย่างนั้นอีก2ปี..แผ่นดิน.จึงทยอยกลับคืนมาบางส่วน
***..มันคือนิทาน..ที่ไม่ได้แต่งเอง..ฟังไว้เพื่อก่อนนอนจะไม่ประมาท..เร่งทำความดี สะสมอริยทรัพย์.ให้มากกว่า โลกียทรัพย์
**..ย้อนกลับมา...ส่วนการทำสงครามลูกไฟ..ประเทศ”จ”..โดนถล่มหนัก..จนผู้คนล้มหายไป จนเหลือ 1ใน3.ของประชากร..ส่วน “อ”..ก็โดนมากเหมือนกัน...
อนึ่ง.ข้าพเจ้าขอแทรกความรู้ทางวิทยาศาสตร์ประกอบนิทาน.ว่า
ภูเขาน้ำแข็ง ที่ขั้วโลก มีขนาดใหญ่เท่าประเทศอังกฤษ.เป็นน้ำจืด…ฐานน้ำแข็งตั้งบนก้นทะเลหยั่งลงไป 1.6 กม .ความยาวของภูเขา 160 กม. ตอนนี้ ความร้อนในชั้นบรรยากาศและมหาสมุทรมากขึ้น ทำให้ระดับน้ำทะเลเพิ่มสูงขึ้นมากมาย .. ตอนนี้ มีกระแสน้ำอุ่น ทำให้อัตราการละลาย มากขึ้น 100 เท่าตัว"จึงเกิด.คลื่นพายุซัดฝั่งจึงเพิ่มขี้น
**..อนึ่ง..เรื่องหัวนิวเคลีย์.อเมริกา กับ รัสเซีย.มีแห่งละ เกิน ๖ พันลูก .ฝรั่งเศส 300 ลูก ..จีน 280 ลูก .อังกฤษ 215 ลูก.อินเดีย ปากีสถาน แห่งละ 150 ลูก อิสราเอล 80 ลูก เกาหลีเหนือ 20 ลูก**..ภาพรวม.ในโลกนี้..มีหัวรบนิวเคลีย์ เกือบ 1หมื่น 5 พัน ลูก...
..ข้าพเจ้าชอบจินตนาการ.. ถ้าเกิดนิทาน..เป็นเรื่องจริง..การสู้รบ..ย่อมเกิดแผ่นดินสะเทือน..เกิดความร้อน..ควันปกคลุม..จึงมีความร้อนมาก..ทำให้น้ำแข็งละลาย..เปลือกโลกแยก เคลื่อนตัวเร็วขึ้น.น้ำถูกดูดเข้ามาในรอยแยก..แล้วพุ่งน้ำออกมา...เขื่อนใหญ่ๆ..ย่อมมีรอยร้าว พังลงได้..น้ำจึงไหลจากเขื่อน.ลงที่ต่ำ..
**..มันคือนิทาน..ที่ไม่ได้แต่งเอง..ฟังไว้เพื่อก่อนนอนจะไม่ประมาท..เร่งทำความดี สะสมอริยทรัพย์.ให้มากกว่า โลกียทรัพย์

 

นึกอะไรออก

มีความคิดว่าเศรษฐกิจการเงินมันบีบพวกเราหรือญาติ ตอนสวดมนต์หรือนั่งสมาธิตอนก่อนนอนทุกคืนหรืออธิฐานให้ญาติมิตรมีความสุขความเจริญ อย่าลืมนึกบุญกุศลการทำบุญกุศลทานใหญ่ คือบุญกฐินที่ทุกท่านเคยทำแล้วไม่ว่าวัดไหนแล้วตั้งใจ แผ่เมตตาอธิฐานจิตเพิ่มไปเบิกบุญเบิกเงินทองให้มีกินมีใช้ในชาตินี้ด้วยความพอเพียงใช้ในชาตินี้ด้วยเพื่อการเงินจะได้ดีขึ้นเพราะทุกคนก็เคยร่วมทำบุญกฐินมาไม่ว่าที่ไหน สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมธามิ หมั่นทำไปทุกคืนวัน
ต้องบอกเบิกบุญบ่อยๆให้มาก น่าจะสำเร็จ

 

สาสน์แผ่นที่ ๕. เรื่อง สงครามโลก
...สงครามโลก กำลังก่อเกิดในภาคมนุษย์ อย่างเป็นทางการ ความขัดแย้ง
ของมนุษย์เริ่มขยายวงกว้าง ลุกลามออกไปจนกลายเป็นทั่วโลก
...ยกระบบความรุนแรงขึ้นในวาระที่ ๒. นี้เริ่มตั้งแต่วันนี้(๑๘.๑๑.๖๒)
เป็นต้นไป
...ให้ระมัดระวังอันตรายจากคน เป็นอันตรายอย่างยิ่ง ที่จะหลบเลี่ยง
หนีให้พ้นได้
ในยุคใหม่ แผ่นดินใหม่ ยุคศิวิไลย์ ของภพนี้ อรุณาเทวี ได้ส่งพลังงาน
เจ้าแห่งความเป็น ไว้ในแผ่นดิน เสร็จสิ้นแล้ว ตั้งแต่เดือนพย. ๒๕๕๖
และหลังการพิพากษามนุษย์ เมื่อแผ่นดินใหม่ก่อเกิด จึงต้องทบทวน
เก็บตก ของทุกสรรพสิ่งที่ก่อเกิดขึ้นใหม่ และสร้างความเป็นธรรมดา
ต่อไป เพื่อก่อเกิดเป็นสมดุล ของทุกภาคส่วนและทั้งหมดทั้งมวล
๖. มวลน้ำมหาศาล กำลังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เพิ่มมากสุดในเวลา
กลางคืน และทำงานร่วมกับ...ดาวนิบิรุ
ส่งสาสน์มาจาก...กลุ่มพญานาค
(ลงเผื่อใครคิดไปหาข้อมูลต่อด้วยการถามหรือติดต่อผู้ได้ช่วยถามด้วยว่าจริงไหมถ้าจริงจะเกิดสูงสุดปีพศ.วันไหน)
สาสน์เตือน เรื่อง มนุษย์ต่างดาว
*************************************
๑.ให้ระมัดระวัง มตด. ที่มีฝ่ายมืดอยู่
เพราะในทางภาคจิต ได้ทำงานกันไปแล้ว แต่ทางภาคมนุษย์
ยังมีประจักษ์มาอยู่
เพราะว่า มตด.เหล่านี้เล็ดลอด จาก สายตาได้ ยังมีหลงเหลืออยู่
หมายความว่า...ให้ระมัดระวังด้วย หากเกิดการลวงให้เดินหลง
ทาง หรือ เข้าใจผิดไป
เพราะ มตด. ฝ่ายมืด สามารถล่อลวงได้ทุกเรื่อง ให้เข้าใจผิดไป
๒. มตด. ที่มาช่วยทำสงคราม และมาช่วยทำลายล้าง ในส่วน
ของทางธรรมชาติ ...ธรรมชาติล้างธรรมชาติ มตด.เหล่านั้น
เขาจะทำเฉพาะหน้าที่เท่านั้น ไม่ได้ทำหน้าที่ที่ช่วยเหลือมนุษย์
แต่อย่างไร เมื่อทำหน้าที่เสร็จ เขาก็กลับสู่..จักรวาลเดิม
ท่านจึงเตือนเรื่อง...มตด. ให้ทราบกัน
เรียกจุดนี้ว่า..สาสน์เตือนเรื่อง มตด.
๕.๑๑.๖๒ เวลา ๒๒.๐๓ น.
มีคำว่า...ลัทธิซาตาน ขึ้นมา
...ลัทธิซาตาน ในคราบนักบุญ จึงเกิดจากการขยายกว้างไปทั่วโลกอย่างรวดเร็ว
...เมื่อ ลัทธิซาตาน แพร่ขยายไปทั่วโลก มารร้ายที่แฝงกินใจคนก็ขยายไป
ทั่วโลกอย่างรวดเร็ว จึงเป็นเหตุทำให้จิตใจของคนตกต่ำ ตกอยู่ภายใต้
อำนาจของเงินตรา อำนาจของความยิ่งใหญ่ และมนต์คาถาของความชั่วร้าย
ไปทั้งโลกอย่างรวดเร็ว
...การเข่นฆ่ากันเอง การทรยศ ก่อกบฏจึงเป็นจุดเริ่มต้นของการชิงอำนาจความเป็นใหญ่ และการก่อกำเนิด...สงครามล้างโลก
ใส่รหัส เจ้าเอกทัศน์ เข้าไป
เห็นคำว่า...CFR ต้นกำเนิด CFR เริ่มมาจาก วาติกัน ที่หวังครองความเป็นหนึ่ง เป็นใหญ่ มีอำนาจแต่เพียงผู้เดียวของโลกมนุษย์ และหวังครองยึด
มนุษย์เป็นพวกของตนแค่เพียงผู้เดียว
นำรหัส เจ้าแห่งแสงสว่างไปที่ CFR
...แสงสว่างล้างความมืดดำของ เวทมนต์แห่งความชั่วร้าย ออกไปจาก จิตใจของคน แสงสว่างแผ่นดินทมิฬ ยุคทมิฬ ด้วย ระบบปกครองมนุษย์อัตโนมัติ เป็นการล้าง เครียร์ยุคทมิฬแผ่นดินทมิฬ คนชั่วในยุคทมิฬ แผ่นดินทมิฬ โดยฉับพลัน
ใส่รหัส ผู้ถือครองความดีและความชั่ว
...เห็น โลงศพ มารี อองตัวเน็ต มีแต่ควันสีดำพวยพุ่งออกมาเยอะหนาแน่นมาก
โลงศพค่อยๆจมหายไปใต้พื้น
...เห็นยอดโดมของ วาติกัน แตกออก ร่วงหล่นลงมา
มีคำพูด...\"ถึงเวลา วาติกัน ล่มสลาย\"
ใส่รหัส ธิดาดอกบัว เจ้าของแสงสว่างแสงโอพาส
...สิ่งนี้ล้างกลุ่ม วาติกัน ล้างกลุ่มองค์กรลับ CFR ที่ขยายทั่วโลก
ใส่รหัส เจ้าหญิงแอนโดรมีดร้าตัวจริง
...ขึ้นคำว่า...จุดแตกดับของอาณาจักรวาติกัน แผ่นดินทมิฬ คนทมิฬ สิ้นสุด ยุคทมิฬ แผ่นดินทมิฬ
ใส่รหัส ผู้นำมอบสุข ผู้นำจบสุข
...คำว่า...เกิดขึ้นเป็นอาณาจักรใหม่ แผ่นดินใหม่ ยุคใหม่ ที่มีแต่การทำความดี
(เห็นสีทองขึ้นมา)
ใส่รหัส ดอกบัวคู่
...คำว่า...\"ความรัก และสันติภาพของโลกเกิดขึ้น\"
ใส่รหัส จบสุขสมบูณ์
...คำว่า...\"แผ่นดินใหม่ สะอาดรุ่งเรืองสว่าง\"
ใส่รหัส เงินล้างเงิน เงินล้างคนชั่ว
...เห็นคำว่า...อัตคัดขัดสน ล้างคนชั่ว ล้มสลายหายไป
ใส่รหัส ผู้นำความหลุดพ้น เข้าสู่ความว่าง (ความบริสุทธิ์คือ ความบริสุทธิ์)
...เห็นคำว่า...\"สันติภาพ\"
ใส่รหัส หนึ่งเดียว
.".\"เอกภาพ\"
ใส่รหัส บัวสวรรค์ เจ้าของดวงตาสวรรค์ ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เปิดเผย
...\"หนึ่งเดียวกัน ภพเดียวกัน คือ...เอกทัศน์ \"
นำรหัส...หนึ่งเดียวกัน ภพเดียวกัน คือ เอกทัศน์
ส่งมอบให้กับ เบื้องบน
๑๑.๑๐.๖๒ เวลา ๑๒.๓๕ น.
"ธรรมะ คือ ธรรมดา ที่อยู่ใน..ธรรมชาติ"
ท่านพ่อองค์ที่ ๑.
ท่านตอบว่า...การพิพากษามนุษย์ เริ่มต้นขึ้นมาตั้งแต่ ๒๒ ตค. ๖๒
เป็นต้นมา
ยกระดับความรุนแรงขึ้น ตั้งแต่วันที่ ๑๑ พย. ๖๒ นี้เป็นต้นไป
ในระยะเวลาจำนวน ๕๔๒ วัน

 

ถ้าเหตุการณ์ไม่ดีมาคงจะเศร้าตามนั้นแน่
Prachara
พระอาจารย์ที่ผมกรรมฐานด้วยท่านเล่าว่า ปี 2566 รบกันเต็มรูปแบบ

สัมฤทธิ์
สัญญา อิหร่าน vs อิสราเอล จุดชนวนสงครามโลกครั้งที่ 3
1. เรือสินค้าของอิสราเอลถูกโจมตี ในอ่าวเปอร์เซีย ซึ่งอิสราเอลกล่าวหาอิหร่าน แต่อิหร่านปฏิเสธ
2. ล่าสุดเรือสินค้าของอิหร่านถูกโจมตีด้วยจรวดในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน
ซึ่งอิหร่านได้เปิดเผยว่าจะดำเนินการกับผู้กระทำผิดตามกฎหมาย โดยศาลระหว่างประเทศ แต่ไม่พูดถึงการล้างแค้น
Cr.Paisal Puechmongkol

Modd
ปี 67 ถึงจะเกิดสงครามใหญ่ครับตอนนี้ตัวแทนกันไปเรื่อยๆ

 

หลวงพ่อเนียม วัดน้อย ท่านเมตตาสูงมาก เมตตาช่วยเหลือเรื่องโรคระบาด
ขอบันทึกไว้กันข้อมูลหาย
ขอขอบคุณที่มาของข้อมูลที่นี้ครับ
https://palungjit.org/threads/หลวงพ่อปานกับหลวงพ่อเนียม.611130/


หลวงพ่อปานกับหลวงพ่อเนียม
ทีนี้เวลาหลวงพ่อปานไปหาหลวงพ่อเนียม ก็ไปโดนดีเข้า เข้าไปแล้วเจอะหลวงพ่อเนียมที่ไหน ความจริงหลวงพ่อเนียมก็เดินคว้าง ๆ อยู่กลางวัดนั่นแหละ มีผ้าอาบ 1 ผืนที่ชาวบ้านเขาเรียกกันว่าผ้าขาวม้า แต่ว่าพระนั่นเขาเรียก ผ้าอาบน้ำฝน สีเหลือง แต่ว่าผ้าที่ท่านนุ่งมันไม่เหลือง มันตุ่น ๆ เข้าไปแล้ว มันจะดำ เหลืองหมดไป ขาวก็ไม่ขาว กลายเป็นผ้าดำ ๆ นุ่งแบบชนิดไม่รัดประคด คาดลอยชาย ผ้าอีกอผืนหนึ่งแบบเดียวกัน คล้องคอเดินไปรอบวัด มีหมาวิ่งตามเป็นฝูง ยี่ห้อนี้คล้าย ๆ ฉันนะ นี่อย่าเอาบารมีฉันไปเปรียบกับหลวงพ่อเนียมนะ ที่ว่าคล้ายนี่คล้ายตอนที่หมาวิ่งตามนี่แหละ ฉันก็เหมือนกัน เวลาฉันไปไหนหมามันชอบวิ่งตาม ฉันก็ชอบคุยกับหมา เดินไปเดินมาคุยกับหมา ๆ มันไม่ขัดคอฉัน เวลามันพูดว่าอย่างไรฉันไม่รู้เรื่อง ฉันพูดไปมันรู้หรือไม่รู้ก็ไม่รู้ แล้วก็เลยพูดสบาย
หลวงพ่อปานก็บอกว่า เมื่อท่านเห็นน่ะ ก็ไม่รู้ว่าหลวงพ่อเนียม เห็นพระแก่ ๆ ผอม ๆ นุ่งผ้าลอยชายผืนหนึ่ง เอาผ้ามาคล้องคออีกผืนหนึ่ง เดินมีหมาฝูงหนึ่งวิ่งตามไป ท่านก็คุยกับหมาตัวโน้นบ้าง ตัวนี้บ้าง เดี๋ยวก็ยิ้มกับหมาตัวโน้น ลูบหัวหมาตัวนี้ ท่านก็นั่งดู เอ ว่าพระองค์นี้น่าจะเป็นหลวงพ่อเนียม ท่านไม่รู้จักนี่
ทำไมหลวงพ่อปานจึงคิดอย่างนั้น ก็เพราะว่าหลวงพ่อปานอยู่กับหลวงพ่อสุ่น ๆ นี่เป็นพระชั้นอ๋องแล้วนะ เป็นพระลืมเกิดแล้ว ท่านสอนหลวงพ่อปานได้ดีทุกอย่าง รู้จนกระทั่งหลวงพ่อปานเคยปรารถนาพุทธภูมินา นี่พระขนาดนี้ก็อ๋องแล้ว แต่ว่าเวลาที่หลวงพ่อปานไปหาหลวงพ่อเนียมน่ะ หลวงพ่อสุ่นตายแล้ว
เมื่อหลวงพ่อสุ่นตาย หลวงพ่อป่านท่านก็บอกว่า ท่านก็ต้องหาที่เกาะต่อไป เพราะหลวงพ่อสุ่นบอกไว้ว่าหลวงพ่อเนียมท่านเก่ง ท่านว่าอย่างนั้น ท่านก็เลยเดา ๆ เอาว่า พระองค์นี้ต้องเป็นหลวงพ่อเนียม ก็วางกลด วางย่าม ถอดรองเท้า จำไว้ด้วยนะ พระผู้น้อยที่จะเข้าหาพระผู้ใหญ่น่ะ เขาต้องวางอะไรต่ออะไรทั้งหมด รองเท้าก็ต้องถอด พระสมัยนี้เขาถอดกันหรือไม่ถอดก็ไม่ทราบ เขาทันสมัย เข้าไปถึงก็กราบ
หลวงพ่อปานบอกว่า แทนที่ท่านจะยกมือรับไหว้ กลับจ้องหน้าเป๋ง วาจาที่กล่าวมาเป็นวาจาแรกก็คือ มึงจากไหนวะ มึงมากราบกูทำไม เอาเข้านั่น
หลวงพ่อปานบอกว่า เกล้ากระผมมาจากเมืองกรุงเก่าขอรับ กระผมจะมานมัสการหลวงพ่อ ขอเรียนพระกรรมฐาน วาจาอีกคำที่ตอบมาก็คือ กรรมฐานโคตรพ่อโคตรแม่มึงมีที่ไหน กูไม่มีกรรมฐาน คนบ้านนี้เขาหาว่ากูบ้า กูเป็นบ้า กูพูดกับหมู กูพูดกับหมา กูกินข้าวกับหมูกับหมาได้ มึงจะมาเรียนกรรมฐานกับกูยังไง กูไม่รู้กรรมฐานมันเป็นยังไง ว่าแล้วก็ขับไล่ไสส่งให้กลับวัด
หลวงพ่อปหานก็นั่งทนฟังอยู่ ในที่สุดเห็นท่าจะไม่ได้เรื่อง ก็เลี้ยวไปหาพระในวัด ไปขออาศัยนอน แล้วก็ถามพระในวัดว่าพระองค์นั่นน่ะชื่ออะไร พระท่านก็บอกว่าองค์นั้นแหละ ชื่อหลวงพ่อเนียมละ
หลวงพ่อปานก็สมใจคิดว่า ดีละ ในเมื่อพบหลวงพ่อเนียมก็จะต้องเรียนให้ได้ เอาซิ มาพบคนดีตามคำสั่งของหลวงพ่อสุ่นเข้าแล้ว ในเมื่อพบเข้าแล้วเช่นนี้จะถอนได้อย่างไร ไอ้เรื่องจะถอนไม่มีวันละ ไม่มีวันถอน
วันรุ่งขึ้นหลวงพ่อปานก็เข้าไปหาท่านอีก ตอนนี้เข้าไปตอนเช้าเวลาที่พระฉันข้าว คือว่าพระที่ท่านพักอยู่ด้วยก็ดีเหมือนกัน ในตอนเข้าต้มข้าวต้มให้ท่านฉัน แล้วก็บอกว่า ถ้าหาหลวงพ่อเนียมต้องหาตอนเช้า จะค่อยยังชั่วสักหน่อย ถ้าหาตอนเย็นไม่ได้ แดดแข็ง แดดจัด ๆ ดีไม่ดีท่านก็ตวาดเอาง่าย ๆ
เวลาที่หลวงพ่อเนียมฉันข้าว ก็ปรากฏว่าท่านนั่งบนโต๊ะ 2 ชั้น ข้างล่างเป็นโต๊ะตัวโต ข้างบนตัวย่อมหน่อย มีกับข้าวเต็ม ท่านฉันองค์เดียว พระองค์อื่น ๆ ตั้งวงฉันไม่ไกลกันนัก บนโต๊ะของท่านพื้นโต๊ะชั้นที่ 1 มีหมดเต็มหมด ท่านกินข้าวคำ ท่านก็ป้อนตัวโน้นคำ ป้อนตัวนี้คำ แล้วก็ท่านฉันคำ ป้อนหมาบ้าง กินเองบ้าง ป้อนแมวบ้าง คุยกะหมา คุยกะแมวไปตามชอบใจ
เมื่อหลวงพ่อปานเข้าไปกราบ ๆ ท่านก็ด่าเอาอีก ท่านด่าเอา ท่านไม่ยอมสอน ท่านบอกว่าท่านไม่รู้กรรมฐาน ตอนนี้ล่อโคตรพ่อโคตรแม่เข้าเลย เอากันอย่างหนัก
ในเมื่อหลวงพ่อปานเห็นท่าไม่ได้การ มองดูพระพี่เลี้ยงที่ไปอาศัยกุฏิอยู่ ท่านก็พยักหน้าให้เข้าไปหา ท่านก็เลยเข้าไปหา พระองค์นั้นท่านก็บอกว่าคอยก่อน พรุ่งนี้เข้าไปหาใหม่
พอวันรุ่งขึ้นก็เข้าไปหาในเวลานั้นอีก ก็ถูกด่าพ่อล่อแม่อีก เอาขนาดหนัก ท่านยืนยันแบบนี้ชักนิ่งเอา ตอนนี้หลวงพ่อเนียมนิ่ง นั่งมองหน้าเป๋งสักครึ่งชั่วโมง ไม่ใช่น้อยนะ ไม่พูดละ มองเป๋ง ตาไม่กระพริบ หลวงพ่อปานก็หมอบอยู่ข้างเท้าของท่าน หมามันก็เลียหัวเลียหูเลียหลังบ้าง ท่านก็ปล่อยมัน บอกว่าช่างมัน ไอ้หัวเรากับลิ้นหมามันก็คล้ายคลึงกัน ไอ้ลิ้นหมามันก็อยู่ส่วนหัว ไอ้หัวเราก็อยู่ส่วนหัว มันปะทะกัน ไม่เป็นไร หัวต่อหัว ท่านบอกว่าดีน่ะนา มันยังไม่เอาหัวแม่เท้าของมันมาพาดหัวเรา ๆ ก็ยังไม่ว่ามัน เพราะอย่างน้อยที่สุดมันก็ยังเป็นหมาของหลวงพ่อเนียม
หลวงพ่อเนียมจ้องเป๋งสักครึ่งชั่วโมงแล้วก็พูดมาคำ บอกว่า ไอ้…..กะแม่ ไอ้พวกเมืองกรุงเก่านี่น่ะดื้อด้านเหลือทน โคตรแม่มันดื้อด้านมาก ด่าเท่าไหร่ก็ไม่เจ็บ ด่าเท่าไหร่ก็ไม่ช้ำ เอา มันอยากจะเรียนก็เรียนซีวะ ในเมื่อชาวบ้านเขาหาว่ากูบ้าแล้ว มึงเรียนกับกู มึงก็เป็นคนบ้า ต่อไปมึงจะต้องบ้าอย่างกูนะ ถ้ามึงเรียนกับกู
หลวงพ่อปานก็เลยบอกว่า บ้าก็บ้าครับ ผมยอมบ้า ถ้าผมไม่อยากบ้า ผมก็ไม่มาหาหลวงพ่อ นี่ผมได้ยินข่าวหลวงพ่อแล้วผมอยากบ้าอย่างหลวงพ่อขอรับ
ตอนนี้ท่านบอกว่าเพิ่งจะได้ยินเสียหัวเราะลั่น ๆ เลย หัวเราะเสียงดังบอกว่า เออ กูหาคนอยากจะบ้ามานานแล้ว หาไม่ได้ นี่กูบ้าคนเดียวมานาน ต่อไปนี้กูจะมีเพื่อนบ้าละโว้ย
เอาเข้านั่น หลวงพ่อปานชอบใจ หลวงพ่อปานบอกว่าหลังจากนั้นท่านก็เลยสั่งว่า เอาอย่างนี้ก็แล้วกันนะ ตอนนี้พูดดี กลางคืนเวลาประมาณสัก 2 ทุ่มนะ เอ็งนุ่งสบงทรงจีวรคาดสังฆาฏิให้ดีเข้าไปหาข้าในกุฏิ เวลากลางวันนี้มันจะเรียนกันยังไงวะกรรมฐาน เขาเรียนกันกลางคืน มันเงียบสงัด
ตอนนี้ชักดี หลวงพ่อปานก็บอกว่า ใจชื้น
พอตอนกลางคืน หลวงพ่อปานเข้าไปหาท่าน ปรากฏว่ารูปร่างท่านผิดไปมาก ผิวดำผอมเกร็งแบบนั้นไม่มี ท่านนุ่งสบงทรงจีวรพาดสังฆาฏิเหลืองอร่าม ผิวการสมบูรณ์ ร่างกายสมบูรณ์ หน้าตาอิ่มเอิบ รัศมีกายผ่องใส สวยบอกไม่ถูก
หลวงพ่อปานกราบ 3 ครั้งแล้วก็นั่งมอง ท่านก็นั่งมองยิ้ม ๆ แล้วท่านก็ถามว่า แปลกใจรึคุณ ตอนนี้พูดดีถามว่า แปลกใจรึคุณ
หลวงพ่อปานก็ยกมือนมัสการบอกว่า แปลกใจขอรับ ว่าหลวงพ่อรูปร่างไม่เหมือนตอนกลางวัน
ท่านก็บอกว่า รูปร่างนะคุณ มันเป็นอนัตตานี่ คือว่าเป็นอนิจจัง มันหาความเที่ยงไม่ได้ มันจะดำเราก็ห้ามมันไม่ให้ดำไม่ได้ มันจะขาวเราก็ห้ามไม่ให้มันขาวไม่ได้ มันจะผอมเราก็ห้ามไม่ได้ มันจะอ้วนเราก็ห้ามไม่ได้ มันไม่มีอะไรจะห้ามได้เลยนี่คุณ พระพุทธเจ้าท่านทรงกล่าวว่า ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกมันเป็นอนิจจัง เห็นไหม ไปเจอเอาตัวอนิจจังเข้าแล้วซิ
หลวงพ่อปานบอกว่า ตอนนี้จะเริ่มสอนกรรมฐาน อธิบายไพเราะจับใจ ฟังง่ายจริง ๆ พูดได้ซึ้งใจทุกอย่าง เวลาท่านพูดคล้าย ๆ ว่าจะบรรลุอรหัตผลไปพร้อม ๆ ท่าน ท่านสอนได้ดีมาก
พอสอนเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็บอกให้ไปพักที่กุฏิอีกหลังหนึ่งซึ่งอยู่ใกล้กับกุฏิของท่าน แล้วเวลาทำกรรมฐานกลางคืน หลวงพ่อปานวางอารมณ์ผิด ท่านจะร้องบอกไปทันที บอก คุณปานเอ๊ย คุณปาน นั่นคุณวางอารมณ์ผิดแล้วนี่หว่า ตั้งอารมณ์เสียใหม่มันถึงจะใช้ได้
นี่หลวงพ่อปานบอกว่าท่านมีเจโตปริยญาณแจ่มใสมาก ท่านเรียนพระกรรมฐานอยู่กับหลวงพ่อเนียม 3 เดือนแล้วจึงกลับ ก่อนหลวงพ่อปานจะกลับ หลวงพ่อเนียมก็บอกว่า ถ้าข้าตายนะ หลวงพ่อโหน่ง วัดคลองมะดันเขาแทนข้าได้ ถ้ามีอะไรสงสัยก็ไปถามหลวงพ่อโหน่งวัดคลองมะดันนะ
ความจริงหลวงพ่อโหน่ง วัดคลองมะดัน หรือ วัดอัมพวันสมัยนี้ ก็อายุไล่เรี่ยกับหลวงพ่อปาน รุ่นราวคราวเดียวกัน
หลวงพ่อปานท่านบอกเกร็ดระหว่างที่ท่านได้อยู่กับหลวงพ่อเนียม หลวงพ่อเนียมเล่าให้ฟังว่า มีวันหนึ่งหลวงพ่อเนียมท่านนั่งฉันข้าว ท่านก็หัวเราะกั้ก ๆ ขึ้นมา แมวของท่านตายไปตัวชื่ออีไฝ เพราะว่ามีไฝที่ปาก ท่านเรียกว่าอีไฝ ท่านหัวเราะแล้วท่านก็พูดคนเดียวบอกว่า เอ๊ย อีไฝของข้ามันดีเว้ย มันไปเกิดเป็นคนที่ตลาดโควัง บ้านอยู่หัวตลาดโควัง พ่อมันชื่อนั่น แม่มันชื่อนั่น พระที่กำลังฉันข้าวอยู่สงสัยก็จำไว้
พอครบเวลา 1 ปีผ่านไป พระที่สงสัยมีจำนวน 2 องค์ก็พากันไปดู ไปถามว่าคนชื่อนี้มีไหม เขาก็บอกว่ามี บอกว่า เขามีลูกผู้หญิงอายุสักไม่กี่เดือนนี่มีหรือเปล่า บอกว่ามี มีไฝที่ปากหรือเปล่า ท่านบอกด้วยนะว่า อีไฝของท่านไปเกิดมันก็มีไฝที่ปากอีก เขาก็บอกว่ามี ก็ถามหาบ้าน เมื่อถามหาบ้านแล้วก็ปรากฏว่า เขาพาไป เมื่อเขาพาไปพบ เจ้าของบ้านเขาก็ถามว่ามาทำไม พระพวกนั้นก็เริ่มโกหก บอกว่า หลวงพ่อเนียมท่านใช้มา บอกว่าแมวของท่านตายมาเกิดเป็นลูกบ้านนี้ มีไฝที่ปาก เป็นผู้หญิง แล้วบอก ชื่อพ่อ ชื่อแม่
ท่านพ่อท่านแม่ของเด็กดีใจมาก ว่าได้ลูกที่เป็นแมวของหลวงพ่อเนียม แล้วก็สั่งพระว่า บอกหลวงพ่อด้วยนะ ถ้าเด็กคนนี้อายุครบ 3 เดือนเมื่อไรละก็ จะพาเด็กไปถวายหลวงพ่อ จะพาไปนมัสการ ไปไหว้ พระพวกนั้นก็กลับ
พอครบ 3 เดือน เขาพาไปถึงก็ไปประเคนเด็กลงที่เท้าของท่าน หลวงพ่อเนียมตกใจ ทำท่าตกใจไปยังงั้นเอง ถามว่า เอ๊ะมันยังไงกันหว่า มาถึงก็มายกเด็กมาวางที่ขาข้า เขาก็บอกว่าก็ลูกของหลวงพ่อไงล่ะ แมวชื่อไฝของหลวงพ่อไปเกิดเป็นลูกฉัน ท่านก็ถามว่า เอ๊ะ เอ็งรู้ได้ยังไงวะ เขาก็เลยบอกว่าพระไปเยี่ยม พระบอกว่าหลวงพ่อบอกว่า แมวของหลวงพ่อไปเกิดเป็นลูกสายฉัน มีไฝที่ปาก ถามชื่อเสียงเสร็จถูกต้อง พูดอะไรถูกต้องหมด
ท่านถามว่าพระองค์ไหนจำได้ไหม
เขาบอกว่า ถ้าเห็นหน้าจำได้
ก็เรียกพระมาทั้งหมด ปรากฏว่าพระ 2 องค์นั้นไม่มา พระ 2 องค์ที่ไปสืบน่ะหนีไปหลังวัด ท่านถามว่า พระทั้งหมดนี่น่ะใช่ไหม พระที่ไปที่บ้านเอ็งมีไหม
เขาบอกว่าไม่มี พระ 2 องค์นั้นไม่มี

ก็เลยใช้พระองค์หนึ่งไปตามบอกว่า โน่น มันหนีไปหลังวัดโน่น ไปตามมันมา
พระองค์ที่ไปตามไปพบกันเข้ากับพระ 2 องค์นั้นก็บอก นี่คุณกลับไปเถอะ ไปบอกหลวงพ่อ บอกว่าตามไม่พบนะ เดี๋ยวผมจะไปนอนค้างที่วัดลานคา ๆ กับวัดน้อยไม่ไกลกันนัก
พระองค์นั้นก็กลับมาบอกว่าไม่พบขอรับ

ท่านก็บอกว่ามันจะพบยังไงหว่า ก็มันสั่งมึงมานี่ ให้บอกกูว่าไม่พบ พระองค์นั้นจนด้วยเกล้าต้องยอมรับ
จึงกล่าวได้ว่าหลวงพ่อเนียมมีเจโตปริยญาณ มีทิพยจักษุญาณดีมาก เรียกว่าสำหรับจุตูปปาตญาณก็แจ่มใสมาก ความจริงก็ไม่ต้องพูดอะไรนะ ถ้ามีทิพยจักษุญาณแจ่มใสเสียอย่างเดียว อย่างอื่นมันก็แจ่มใสหมด แต่ว่าทิพยจักษุญาณจะแจ่มใสได้มากหรือน้อยก็ขึ้นอยู่กับวิปัสสนาญาณ คือ 1 มีญาณดี 2 มีวิปัสสนาญาณแจ่มใส ถ้า 2 ประการนี้มีกำลังพอกันเพียงใด เรื่องทิพยจักษุญาณก็ไม่ต้องสงสัย แต่ว่าเรื่องของสาวกน่ะอย่าไปเทียบกับพระพุทธเจ้านะ เรื่องที่ไม่เผลอ ไม่ลืมไม่มี ที่ไม่เผลอไม่ลืมก็มีพระพุทธเจ้าองค์เดียว นี่ว่ากันถึงเรื่องตอนนี้นะ
เรื่องราวของหลวงพ่อเนียมน่ะยังไม่หมด มีอีกตอนหนึ่ง ที่หลวงพ่อปานเล่าให้ฟัง ท่านบอกว่า ความจริงก็น่าจะมีสัก 2 ตอนนะ ตอนหนึ่งที่หลวงพ่อปานเล่าให้ฟังก็คือว่า ท่านเล่าให้ฟังว่า ท่านเคยเทศน์ เทศน์กับอาจารย์แสงวัดพะเนียงแตก อาจารย์แสงนี่ คราวที่ไปกรุงเทพฯ วันที่ 1 มกราคม ท่านพลอากาศตรี ม.ร.ว.เสริม สุขสวัสดิ์ เจ้ากรมสื่อสารทหารอากาศ พูดให้ฟังว่า ใครเขาเอาพระของอาจารย์แสงมาให้ก็ไม่ทราบ

ความจริงอาจารย์แสงองค์นี้สมัยนั้นมีชื่อเสียงมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งวัดพระเนียงแตกนี่น่ะมีชื่อเสียงมากจริง ๆ เวลาใครเขาจะไปสึก เขาไปสึกที่วัดพระเนียงแตก แล้วท่านจะถามว่าเวลาสึกนี่น่ะ ต้องการรวย หรือว่าต้องการเจ้าชู้หรือว่าต้องการเป็นนักเลง หรือต้องการเมตตาปรานี ถ้าใครต้องการรวยท่านก็รดน้ำมนต์ให้สึกไปแล้วรวยมีโชคดี ถ้าคนไหนบอกว่าอยากมีเมียมาก ๆ เป็นเจ้าชู้ รดน้ำมนต์แล้วไม่เกิน 2 วันได้เมียเลย แล้วก็ได้เรื่อยไป ไม่มีจังหวะ ก็เลยตั้งตัวไม่ติด ถ้าต้องการนักเลง รดน้ำมนต์ให้แล้วส่งเชือกให้ แล้วบอกว่า ไปลักควายเขา อาจารย์องค์นั้นจะเป็นอาจารย์แสงหรืออะไรไม่ทราบแต่วัดพะเนียงแตกมีชื่อมานาน
แต่สมัยหลวงพ่อเนียมนั้นน่ะ สำหรับวัดพะเนียงแตกนี่ก็มีอาจารย์แสงเป็นเจ้าอาวาส หลวงพ่อเนียมเคยเล่าให้หลวงพ่อปานฟังว่า ไอ้ท่านแสงน่ะ ข้าเทศน์กับมันทุกคราว เรียกว่าข้าเทศน์กับมันเรื่อย มันไล่ข้าเสียเกือบตายทุกที เหนื่อย ข้ามันแก่แล้วนี่ มันหนุ่มกว่าข้า มันไล่ข้า ข้าก็ไม่จน ข้าก็ตอบมันได้เรื่อย แต่ทว่ามาอีวันหนึ่ง ข้าไปเทศน์กับมันที่วัดลาดหอย คำว่าลาดหอยนี่ก็อยู่ใกล้ ๆ กับประตูน้ำบางยี่หน

 

คิดในใจช่วยกันอุทิศคุณยายด้วย ที่เมตตาบอกเตือนลูกหลานไว้ให้ระวังกัน

หลวงพ่อเนียม วัดน้อย ท่านเมตตาสูงมาก เมตตาช่วยเหลือเรื่องโรคระบาด
ขอบันทึกไว้กันข้อมูลหาย
ขอขอบคุณที่มาของข้อมูลที่นี้ครับ
https://palungjit.org/threads/หลวงพ่อปานกับหลวงพ่อเนียม.611130/

(ต่อ)
วันหนึ่งอาจารย์แสงไปถึงก่อน ชาวบ้านเขาก็เอาหมาก เอาพลู เอาบุหรี่ เอาชา เอาน้ำร้อนน้ำเย็นมาถวายกัน เขาก็หัวเราะกันครืน ๆ ท้ายอาสนสงฆ์ ข้าไป ข้าก็ไปนอนอยู่หัวอาสนสงฆ์ ชาวบ้านไม่มีใครเขาสนใจกะข้าหรอก เขาไปคุยกับท่านแสง มันมีลีลาดี มันโกหกชาวบ้านเก่ง มันก็คุยกัน ฮา ๆ ๆ คุยไปคุยมาเดี๋ยวมันร้องตะโกนมาบอกว่า หลวงพ่อเนียมวัดน้อยน่ะ คุยว่ารู้ใจคนอย่างนี้น่ะเป็นการอวดอุตริมนุสธรรม ขาดจากความเป็นพระแล้ว ไม่ใช่พระ ถ้าหลวงพ่อเนียมเก่งจริง ก็ลองบอกซิว่า เวลานี้น่ะผมมีความในใจเป็นยังไง
หลวงพ่อเนียมบอกว่า พอฟังมันพูดเท่านั้นแหละ ก็นึกในใจว่า ถ้าจะนิ่งไม่ได้เสียแล้ว ไอ้ท่านแสงนี่อวดดีมาก เก่งบนธรรมาสน์ไม่พอ มาท้าตีกันใต้ธรรมาสน์อีก ไม่ได้ จะต้องเอากะมัน
ท่านก็เลยลุกจากที่นอน กวักมือเรียกท่านแสง แกอยากจะรู้ว่าข้ารู้จริงหรือไม่จริง เชิญเข้ามาหาข้านี่
อาจารย์แสงเขาก็มา ชาวบ้านเขาก็เข้ามากัน ถามว่าแกอยากจะให้ข้ารู้อะไร
อาจารย์แสงก็เลยบอกว่าถ้ารู้จริงก็บอก เวลานี้ผมมีความสุขหรือความทุกข์
หลวงพ่อเนียมก็เลยบอกว่า ไอ้คนอย่างแกมันจะหาความสุขที่ไหนวะ ก็เวลานี้แกสร้างโบสถ์ แกขอยืมเรือมาด 4 แจวของชาวบ้านเขามา เขาซื้อมาราคา 400 บาท ยังเป็นเรือใหม่ แล้วไอ้เรือลำนั้นขโมยมันลักไป เวลานี้แกยังเทศน์รวบรวมเงินใช้หนี้เขาไม่หมด
ก็เทศน์สมัยนั้นนี่นะลูกหลานนะ ถ้าใครไปเทศน์ได้ถึง 20 บาทละก็เฮงเต็มทีแล้ว อย่างดีก็ 5 บาท 6 บาท เท่านี้ก็เรียกว่ารวยแล้ว ไม่ใช่ราคาร้อยราคาชั่งอย่างเวลานี้ ตามปกติเทศน์กันก็ได้ห้าสลึงบ้าง สองบาทบ้าง ดีไม่ดีก็ไม่ค่อยจะถึงบาท สมัยนั้นถ้าใครได้มา 20 บาท ก็จัดว่าเป็นนักเทศน์อย่างดี
ในเมื่อหลวงพ่อเนียมบอกอย่างนั้นนะ ว่าแกมันยังหาเงินใช้หนี้เขาไม่หมด เป็นความจริงไหม ตอบตรง ๆ
หลวงพ่อแสงก็บอกว่าจริง หลวงพ่อแสงก็ถามว่า ทำยังไงล่ะ ผมถึงจะใช้หนี้เขาหมด
ท่านก็เลยบอกว่า ไอ้แกมันโง่นี่ แกกลับไปซี เวลาวันพระไปบอกกับชาวบ้านเขา บอกว่าเวลานี้เรือมาด 4 แจวขอยืมเขามาขนทรายขนอิฐ ขนดินทำอิฐจะสร้างโบสถ์ ขโมยมันลักไป ไอ้แกตั้งใจจะใช้หนี้เขาแต่ก็ยังไม่มีเงิน ไปเทศน์รวบรวมเงินมาแล้วมันยังไม่พอ เวลานี้แกมีเงินอยู่ 80 บาท เศษ ๆ ใช่ไหมล่ะ ท่านถาม
อาจารย์แสงตอบว่า ใช่ อาจารย์แสงยกมือพนมแต้ อีตานี้ไม่เบ่งละ พนมแต้เชียว ตอบใช่
ก็บอกว่า นี่แกประกาศกับเขาซีว่า แกเทศน์มาได้ 80 บาทเศษ ๆ ก็ตั้งใจจะใช้เป็นค่าเรือ มันยังไม่พอ ถ้าบรรดาญาติโยมทั้งหลายจะช่วยละก็ จะช่วยกันคนละเล็กละน้อยตามกำลังศรัทธาก็เป็นการดี แกบอกเท่านี้ละนะ แกจะได้กำไรอีก 400 บาท
หมายความว่าไอ้ที่จะใช้เขา 400 บาท มันยังจะเหลืออีก 400 บาท ได้ 800 บาท นั่นเอง
หลวงพ่อแสงก็ถึงกับกราบ
วันนั้นท่านบอกกับหลวงพ่อปานว่า ไอ้ท่านแสงมันไม่ไล่ข้าเลยว่ะ เทศน์กันแบบสบาย พอมันกลับไปวัดมัน ถึงวันพระ มันประกาศตามกันว่า มันได้ 800 บาท จริง ๆ ไอ้ท่านแสงตามมาไหว้ข้าถึงวัดแน่ะ แล้วต่อจากนั้นจะเทศน์จะธรรมมันไม่ไล่ข้าอีกหรอก เทศน์กันสบายเชียว
นี่เป็นเรื่องของความรู้ของท่านนะ หลวงพ่อปานพูดในตอนนี้บอกว่าหลวงพ่อเนียมน่ะมีญาณคล้าย ๆ กับพระอรหันต์ ท่านว่ายังงั้นนา ท่านว่ามีคุณสมบัติคล้ายพระอรหันต์ ท่านไม่บอกว่าพระอรหันต์นะ ท่านบอกว่าคล้าย ใครจะไปว่าท่านล่ะ จะเหมือนหรือจะคล้ายก็ช่าง
วิชาเกร็ดก็มีอีกอย่างหนึ่ง หลวงพ่อเนียมบอกกับหลวงพ่อปานว่า เมื่อก่อนหน้าแกมานะ แหม ข้าเกือบน่ะว่ะ
หลวงพ่อปานถามว่าเป็นยังไงครับ
หลวงพ่อเนียมบอกว่าที่ไหนได้ ข้าถูกงูกัด ข้าเดินไปกลางลานวัด ข้าถูกงูกัด ๆ แล้วก็เห็นมันเป็นงูเห่า ข้าก็เลยมากุฏิ นั่งเป่า ๆ ๆ พักเดียวมันก็หาย
หลวงพ่อปานก็เลยอยากได้คาถาแก้งูเห่าบ้าง ถามว่า หลวงพ่อครับหลวงพ่อใช้คาถาอะไรเป่าพิษงูเห่าหาย
ท่านก็บอกว่าไอ้คาถาที่เข้าเป่านี่น่ะมันมีเยอะว่ะ ในเจ็ดตำนานทั้งหัวมันใช้ได้ทั้งนั้นแหละ แกเอาตรงไหนก็ได้
หลวงพ่อปานบอกว่า หมดท่าเลย พ่อเล่นบอกว่าเจ็ดตำนานทั้งเล่มเอาตรงไหนก็ได้ นี่แสดงว่าจิตเข้าถึงแท้นะ มีพลังจิตสูง
แล้วอีกตอนหนึ่งท่านบอกว่า ไอ้พวกผีนี่น่ะ มันจะเอาคนแถวนี้ ข้าไม่ยอมให้มัน มันบอกมันจะเอาคนตั้ง 200 คน มันขอข้า ข้าไม่ให้มัน ๆ เอาไปตั้ง 200 คน ข้าก็ตายน่ะซี พระก็ตายไม่มีใครเลี้ยง คนน่ะมากกว่า แต่คนตายตั้ง 200 คน บ้านมันก็หนาวหมด เขาก็ยกบ้านหนีหมด ข้าไม่ยอมให้มัน มันโกรธข้าแฮะ ข้าจะไปไหนก็ตาม มันถือไม้แหลมอันหนึ่งเดินตามไป ไม่ว่ากลางวันกลางคืน ข้าก็ไม่ยอดเผลอให้มัน แต่วันหนึ่งข้าไปส้วมว่ะ ข้าเผลอไป แหมพอไปส้วม เผลอไป มันย่องเข้าไปข้างหลังเอาไม้พุ่งปั๋งเข้าที่ท้อง ข้าขี้แตกพรวดเลย โอ้โฮมันขี้เสียหมดท้อง ชักไม่มีแรง เวลาออกมาจากส้วมต้องใช้ไม่เท้ายันมากุฏิ ข้าก็นอนแผ่ นึกเป่าตัวเองครึ่งวัน สักครึ่งวันมีกำลังปกติ
หลวงพ่อปานก็ถามว่าหลวงพ่อใช้คาถาอะไรเป่าขอรับ
ท่านบอกว่า ข้าเอาตามเจ็ดตำนานที่ไหนก็ได้ บทไหนก็ได้ ชอบบทไหน แกก็เอาบทนั้นเป่าส่งไปเถอะหายเองแหละ คนถ้ายังไม่ถึงเวลาจะตายน่ะหายเอง
หลวงพ่อปานอยู่กับหลวงพ่อเนียม 3 เดือนก็ลากลับ ก่อนจะกลับหลวงพ่อเนียมก็ลูบศีรษะแล้วว่า ปานเอ๊ย เอ็งมันปรารถนาพุทธภูมินะ จะหวังอรหันต์ในชาตินี้น่ะได้ แต่ทำไปเถอะ เพื่อบารมีของเอ็งจะได้เต็ม เวลาข้าตายแล้วถ้าเอ็งสงสัยอะไรก็ถามท่านโหน่งเขานะ ท่านโหน่งน่ะ เขาพอจะแทนข้าได้
คัดลอกจาก http://www.thaisquare.com/Dhamma/prawatlppan/lppan/6-6.htm
supatorn, 17 เมษายน 2017

 

เข้าได้มาก สำรองไว้

 

น่าสนใจ ถ้าอุณภูมิ 40 องศา คงจะร้อนน่าดู

 

ธรรมะ